بهترین ثروت صحت است
بهترین ثروت نصحیت است
بهترین ثروت تجربه است
بهترین تجربه عمل است
بهترین ثروت علم است
بهترین علم سعادت است
بهترین ثروت جوانی است
بهترین جوانی فداکاری است
نویسنده: محمد عظیم الفتی
Sunday, January 18, 2009
مرض ایدز
کشور افغانستان از جمله کشور های است که هنوز تعداد مبتلایان با مرض ایدز در آن کم است لیکن احتمال گسترش آن وجود دارد
به اساس اطلاعاتیکه از کشور های دیگر در دست است میگویند این ویروس در بین مردم به وِیژه افرادیکه از لحاظ اخلاقی در درجه بالای خطر پزیری قرار دارد در حال گسترش است
احتمال خطر گسترش ایدز در افغانستان در آینده وجود دارد زیرا پایین بودن سطح آگاهی مردم عام در رابطه به این مهاجرت های داخلی و خارجی و عدم آگاهی مردم از شیوع این مرض ، گسترش استفاده از مواد مخدر ،بیجا شدن مردم از جای اصلی بود و باش شان تماماً زمینه گسترش ایدز را در کشور مهیا خواهد ساخت
به این منظور مردم جهت تنویر اذهان شان باید در مورد ایدز بدانند که ایدز یا ویروس ایدز مکروب است که در بدن انسان پیدا شده و به مرور زمان سیستم معافیتی بدن انسان را ضعیف می سازد، زمان که مکروبی داخل بدن انسان می شود، بدن انسان نمی تواند در برابر آن از خود مقاومت نشان دهد بنابرین مریضی های اندک چون ریزش ، سینه و بغل ،زردی ،محرقه ، تب ، ملاریا ، زردی وغیره باعث مرگ انسان می شود.مرض ایدز از طرق مختلف ذیل میتواند به انسان سرایت کند
اول.سرنج های مشترک ،زرق مواد مخدر یا سرنج های اشتراکی توسط اشخاص مصاب یا معتاد در زمان زرق
دوم.با سرنج های اشتراکی ،سامان آلات جراحی.
سوم.وسایل سلمانی
چهارم. مجامعیت جنسی توسط شخص ناقل ایدز
پنجم. استفاده مشترک از برس دندان، گرفتن خون از شخص مبتلا به ایدز به شخص سالم سرایت میکند.
ششم. از طریق پلاسنتا که طفل از مادر به ایدزچشم به جهان گشوده ویا در زمان مکیدن شیر مادر مصاب به مرض می شود
سوم.وسایل سلمانی
چهارم. مجامعیت جنسی توسط شخص ناقل ایدز
پنجم. استفاده مشترک از برس دندان، گرفتن خون از شخص مبتلا به ایدز به شخص سالم سرایت میکند.
ششم. از طریق پلاسنتا که طفل از مادر به ایدزچشم به جهان گشوده ویا در زمان مکیدن شیر مادر مصاب به مرض می شود
هفتم. به تماس آمدن خون ملوث به ایدزبه جرحه باز جلدی ویا مخاط (چشم،جوف،انف) کارمند طبی را مصاب نیز ساخته میتواند
هشتم. یک مثال دیگر مصابیت یک شخص در زمان تماس با داکتر دندان مصاب به ایدز نیز به مشاهده رسیده می تواند
طرق جلوگیری از این مرض :جهت جلوگیری از این مرض راه های درست جلوگیری آنرا دانست و باید به خاطر داشت که اگر شخص مبتلا به ویروس ایدز باشد دوستان،اقارب وسایر مردم باید با او رفتار همانند انسان های سالم داشته باشند،از نظر روانی فرد نباید بترسد و بتواند مریضی اش را به پزشک ابراز نماید تا باشد که بیماران مبتلا به ایدز خود شان را اشخاص متنفر احساس نکنند
.
اول -در زمان بوسیدن دهن باید بسته باشد زیرا احتمال مرض در آن صورت وجود نمی داشته باشد، اگر دهن باز باشد تماس بالقوه با خون حاصل نماید در آنصورت امکان مصابیت موجود است.
دوم -از چک زدن ویا دندان گرفتن باید خودداری شود زیرا در سال 1997 مرکز کنترول یک واقعه مصابیت به ویروس ایدز در اثر چک زدن یا دندان گرفتن راپور داده شده است.
سوم-زمان پیچکاری سرنج های پیچکاری را باید با خود داشت و از کارمندان صحی خواسته شود تا از یک سرنج برای چند بار استفاده نکند.
چهارم- در وقت گرفتن خون ،خون باید چک شود تا مبادا ملوث مکروب ایدز باشد.
پنجم-هنگامیکه خانم ویا شوهر مرض ایدز دارند ، باید از بیماری همسر خود اطلاع داشته باشد تا به طریقه پیشگیری لازم بتوانند از سرایت این مرض جلوگیری کنند.
ششم- از تعلقات نامشروع ویا هم جنس بازی پرهیز شود و به جفت خود باید وفادار بود.
هفتم - مرض ایدز از طریق دست دادن، یکجا نشستن ،یکجا غذا خوردن ،بوسیدن ،آببازی و استفاده از حمام و تشناب مشترک به دیگران انتقال پیدا نمی کند.
هشتم -خانواده ها باید در صورت طولانی شدن هر نوع بیماری باید هرچه زودتر با دکتور مراجعه کند تا تحت بررسی و تداوی قرار گیرند.
نهم- از کاندوم های لتیکس ویا پولی یوزیتان که نوع پلاستیکی است استفاده شود و استعمال آن در زمان مقاربت جنسی خطر انتقال ویروس را کم می سازد ولی 100 فیصد گرانتی نمی کند.کاندوم برای اینکه درست محافظت شود باید سوراخ نداشته باشد و بطور درست استفاده گردد
هشتم. یک مثال دیگر مصابیت یک شخص در زمان تماس با داکتر دندان مصاب به ایدز نیز به مشاهده رسیده می تواند
طرق جلوگیری از این مرض :جهت جلوگیری از این مرض راه های درست جلوگیری آنرا دانست و باید به خاطر داشت که اگر شخص مبتلا به ویروس ایدز باشد دوستان،اقارب وسایر مردم باید با او رفتار همانند انسان های سالم داشته باشند،از نظر روانی فرد نباید بترسد و بتواند مریضی اش را به پزشک ابراز نماید تا باشد که بیماران مبتلا به ایدز خود شان را اشخاص متنفر احساس نکنند
.
اول -در زمان بوسیدن دهن باید بسته باشد زیرا احتمال مرض در آن صورت وجود نمی داشته باشد، اگر دهن باز باشد تماس بالقوه با خون حاصل نماید در آنصورت امکان مصابیت موجود است.
دوم -از چک زدن ویا دندان گرفتن باید خودداری شود زیرا در سال 1997 مرکز کنترول یک واقعه مصابیت به ویروس ایدز در اثر چک زدن یا دندان گرفتن راپور داده شده است.
سوم-زمان پیچکاری سرنج های پیچکاری را باید با خود داشت و از کارمندان صحی خواسته شود تا از یک سرنج برای چند بار استفاده نکند.
چهارم- در وقت گرفتن خون ،خون باید چک شود تا مبادا ملوث مکروب ایدز باشد.
پنجم-هنگامیکه خانم ویا شوهر مرض ایدز دارند ، باید از بیماری همسر خود اطلاع داشته باشد تا به طریقه پیشگیری لازم بتوانند از سرایت این مرض جلوگیری کنند.
ششم- از تعلقات نامشروع ویا هم جنس بازی پرهیز شود و به جفت خود باید وفادار بود.
هفتم - مرض ایدز از طریق دست دادن، یکجا نشستن ،یکجا غذا خوردن ،بوسیدن ،آببازی و استفاده از حمام و تشناب مشترک به دیگران انتقال پیدا نمی کند.
هشتم -خانواده ها باید در صورت طولانی شدن هر نوع بیماری باید هرچه زودتر با دکتور مراجعه کند تا تحت بررسی و تداوی قرار گیرند.
نهم- از کاندوم های لتیکس ویا پولی یوزیتان که نوع پلاستیکی است استفاده شود و استعمال آن در زمان مقاربت جنسی خطر انتقال ویروس را کم می سازد ولی 100 فیصد گرانتی نمی کند.کاندوم برای اینکه درست محافظت شود باید سوراخ نداشته باشد و بطور درست استفاده گردد
علایم ایدز قرار ذیل است
اول- گرمپ های بطنی ،دلبدی و بعضاً استفراق.
دوم- اسهال دوامدار
سوم- تبچهارم-سردردی ،درد عضلات و درد مفاصل
پنجم- گلو دردی
ششم- ضیاع وزن
هفتم - سرفه خشک و مزمن
هشتم - زخم های دهن
نهم - بندش نفسدهم - بی اشتهایییاز
دهم - عرق شبانه
دوازدهم - درد هنگام بلع
سیزدهم - تغییرات در شخصیت ویا کرکتر
چهاردهم - نفس تنگیبناءً سازمان صحی جهان ،وزارت صحت عامه ،رسانه های تصویری ،صوتی ،چاپی و همچنان نهاد های مدنی باید در این عرصه جهت تنویر اذهان همه گردهمایی ها وشعار های بیشتر را براه بیندازند تا آن عده افرادیکه در جامعه ما از نعمت سواد محروم اند از سرایت و جلوگیری این مرض آگاه شوند و همچنان برای فامیل های محترم به ویژه جوانان و نوجوانان لازم است تا در مورد ایدز سرایت،وقایه و جلوگیری آن خود را آگاه سازند و نگذارند تا در دام این مرض مهلک گرفتار شوند
دوم- اسهال دوامدار
سوم- تبچهارم-سردردی ،درد عضلات و درد مفاصل
پنجم- گلو دردی
ششم- ضیاع وزن
هفتم - سرفه خشک و مزمن
هشتم - زخم های دهن
نهم - بندش نفسدهم - بی اشتهایییاز
دهم - عرق شبانه
دوازدهم - درد هنگام بلع
سیزدهم - تغییرات در شخصیت ویا کرکتر
چهاردهم - نفس تنگیبناءً سازمان صحی جهان ،وزارت صحت عامه ،رسانه های تصویری ،صوتی ،چاپی و همچنان نهاد های مدنی باید در این عرصه جهت تنویر اذهان همه گردهمایی ها وشعار های بیشتر را براه بیندازند تا آن عده افرادیکه در جامعه ما از نعمت سواد محروم اند از سرایت و جلوگیری این مرض آگاه شوند و همچنان برای فامیل های محترم به ویژه جوانان و نوجوانان لازم است تا در مورد ایدز سرایت،وقایه و جلوگیری آن خود را آگاه سازند و نگذارند تا در دام این مرض مهلک گرفتار شوند
نویسنده : محمد عظیم الفتی
Thursday, January 15, 2009
جهان در انتظار صلح
چه زیباست که در صلح زندگی کرد و گام های موثری برای صلح ،عدالت جهانی ،مساوات ،همزیستی و یکدیگر پزیری برداشت
صلح در جهان نقش بسیار مهم و ارزنده دارد،تجلیل از این روز به منظور تقبیح جنگ ، پیامد ها و اثرات زیانبار آن است.چنانچه مردم جهان تجربه تلخ جنگ های جهانی اول و دوم و کشتار میلیون ها انسان بی گناه را پشت سرگزرانده و این پدیده را لمس نموده اند
باید دانست که صلح از ذهن انسان ها ریشه میگرد،صلح به گونه سه عنصر زنده گی (آب ،خاک،و هوا)یکی از ضروریات مهم انسان میباشد که انسان بدون یکی از این عناصر زندگی کرده نمی تواند ،هر انسان در یک جامعه سالم می تواند با مناسبات و ارزش های زنده گی معرفت حاصل نماید ،خود و دیگران را دوست داشته باشد در صلح و آرامش امرار حیات نماید، به همه موجودات که خداوند خلق کرده است احترام بگزارد و فراگیرد که هر انسان حق زیستن را داشته و هیچ کس حق ندارد تا حق زندگی کردن را از کسی بگیرد
همانگونه که صلح از ذهن انسان ریشه میگرد ،جنگ نیز از ذهن انسان ریشه می گیرد،فلهذا لازم است تا باید جنگ را از ذهن خود از بین برده و به عوض آن فرهنگ صلح، برادری ،تفاهم ،بردباری ،عدالت ،الفت و هر آنچه که باعث به میان اوردن صلح می شود اموزش داد
صلح را نمیتوان تنها نبودن جنگ نامید بلکه صلح را می شود آموزش داد. صلح را نمیتوان تنها نبودن جنگ نامید بلکه صلح عبارت از حضور در یک جامعه مدنی و سرشار از عدالت ،تفاهم همزیستی ،سازش ،یک دیگر را پزیرفتن ،آزادی و مردم سالاری است
جهان در انتظار صلح و صلح در انتظار عدالت ،تفاهم ،همزیستی ،دیگر پزیری ،سازش ،آزادی ،مردم سالاری وغیره است ،فلهذا جهت رسیدن به این هدف باید همه مساعی به خرج داده و کوشا باشیم
بیایید برای صلح ،برابری ،عدالت اجتماعی قلم بزنیم و گام های موثری برداریم
در فرجام میگویم زنده باد عشق ، زنده باد دوستی ،عدالت ،رفاه اجتماعی ،قلم و زنده باد صلح جاویدان . به امید صلح سرتاسری در جهان و افغانستان و موفقیت در همه اموز زنده گی برای همه
نویسنده : محمد عظیم الفتی
Saturday, January 10, 2009
بیانیه محمد عظیم الفتی در محفل فراغت از پوهنتون تعلیم و
تربیه کابل پوهنحی زبان و ادبیات.
هیچ کس از پیش خود چیز نشد هیچ آهن خنجر تیز نشد
هیچ هلوایی نشد استاد کار تا که شاگرد شکریز نشد
هیچ مولانا نشد مولای روم تا مرید شمس تبریز نشد
بسم الله الرحمن الرحیم
نحمده و نصلی علی رسوله الکریم و به نستعین
جناب محترم وزیر تحصیلات عالی ،روساء محترم ،اساتید
معظم ، مهمانان گرامی و هم مسلکان عزیز ، سلام و ادب به شما
عظمت گردهمایی امروز شما سروران گرامی در تجلیل از فراغت محصلان پوهنحی زبان و ادبیات رشته دری نماینگرپیوند قلبی شما با محصلان بوده بر ما یک بار دیگرمنت نهادید و بر ادیبان نمونه از وفا سپاس.
جای مسرت و افتخار است که ضرف 4 سال با هم مسلکان خود در پوهنحی زبان و ادبیات رشته دری پوهنتون تعلیم و تربیه کابل مضامین مختلفه ادبی را خواندیم و آنچه را فرا گرفتیم البته به اثر سعی و تلاش و زحمات بی پایان اساتیدعزیز ما بوده و آنچه که با خود داشتند ، بیشتر از آن سعی نمودند تا با شگرد های نوین سیستم کریدت به ما درس بیاموزانند.
از زحمات تک تک آنها بی نهایت ممنون و سپاس گزارم وپاداش خدمت شان را از خداوند توانا اجر تمنا دارم. خودم وهم مسلکانم در سعی و تلاش زحمات خسته ناپزیر این 4 سال را سپری نمودیم .هدف ما افزودن به معلومات ، سعادت خدمت ، ترقی و تعالی خود جامعه و کشور و هموطنان عزیزما بوده است
ما از خداوند استدعا داریم تا در جهان مترقی مملکت ما ازنگاهی تمدن ، فرهنگ غنی در الویت قرار گرفته و تمام مردانو زنان مسلمان افغانستان در جهان پیروزی و سرفرازی حیات به سر برند از دوستان ذیصلاح که امور کار و فعالت ما بعد از این به آنها مربوط می شود ، خواهشنمدیم که زمینه درس را به رتبه های ماستری و دوکتورا در این پوهنتون فراهم نمایند ، در آموزش و پرورش نسل جوان مشاهدت جدی تر به خرچ دهند همه فارغان را دوباره بیشتر به خدمت وطن بگمارند تا این آرزوهای ما که ترقی ، سعادت وطن ، رفاه ، رشده، غنامندی فرهنگ مملکت ما است همه یی ما جوانان به آن آرزو ها دست
یابیم و بتوانیم در همه امورات کشور مصدر خدمت مزید گردیم.
تنها نسل جوان است که یگانه وسیله بقا و دوام ثقافت ، ضامن حفظ نوامیس و مفاخر ثقافی یک جامعه می باشد، جوان است که در مقابل خطاهای دینی و مذهبی ، معنوی ، فرهنگی وپدیده های گمراه کننده دلیرانه دفاع و پاسداری مینماید،جوان است که موجب سربلندی ترقی و تعالی آینده جامعه و ملت افغان را فراهم میکند.
از دولت جمهوری اسلامی افغانستان ، وزارت تحصیلات عالی و اشخاص ذیصلاح تقاضا میکنیم که در حق جوانان فارغ التحصیل توجهی جدی به خرچ دهند و به آنها زمینه کار را به صورت درست فراهم نمایند و آنها را بی نوا نگزارند ، چرا که بی توجهی به فارغان پوهنتون تعلیم و تربیه کابل ، بی توجهی به تعلیم و تربیه افغانستان خواهد بود.
در اخیر جشن فراغت و موفقیت همه هم مسلکان عزیز خود را از صمیم قلب تبریک و مبارکباد میگویم و موفقیت های مزید شان را در همه عرصه های زندگی از خداوند آرزو میکنم
جای مسرت و افتخار است که ضرف 4 سال با هم مسلکان خود در پوهنحی زبان و ادبیات رشته دری پوهنتون تعلیم و تربیه کابل مضامین مختلفه ادبی را خواندیم و آنچه را فرا گرفتیم البته به اثر سعی و تلاش و زحمات بی پایان اساتیدعزیز ما بوده و آنچه که با خود داشتند ، بیشتر از آن سعی نمودند تا با شگرد های نوین سیستم کریدت به ما درس بیاموزانند.
از زحمات تک تک آنها بی نهایت ممنون و سپاس گزارم وپاداش خدمت شان را از خداوند توانا اجر تمنا دارم. خودم وهم مسلکانم در سعی و تلاش زحمات خسته ناپزیر این 4 سال را سپری نمودیم .هدف ما افزودن به معلومات ، سعادت خدمت ، ترقی و تعالی خود جامعه و کشور و هموطنان عزیزما بوده است
ما از خداوند استدعا داریم تا در جهان مترقی مملکت ما ازنگاهی تمدن ، فرهنگ غنی در الویت قرار گرفته و تمام مردانو زنان مسلمان افغانستان در جهان پیروزی و سرفرازی حیات به سر برند از دوستان ذیصلاح که امور کار و فعالت ما بعد از این به آنها مربوط می شود ، خواهشنمدیم که زمینه درس را به رتبه های ماستری و دوکتورا در این پوهنتون فراهم نمایند ، در آموزش و پرورش نسل جوان مشاهدت جدی تر به خرچ دهند همه فارغان را دوباره بیشتر به خدمت وطن بگمارند تا این آرزوهای ما که ترقی ، سعادت وطن ، رفاه ، رشده، غنامندی فرهنگ مملکت ما است همه یی ما جوانان به آن آرزو ها دست
یابیم و بتوانیم در همه امورات کشور مصدر خدمت مزید گردیم.
تنها نسل جوان است که یگانه وسیله بقا و دوام ثقافت ، ضامن حفظ نوامیس و مفاخر ثقافی یک جامعه می باشد، جوان است که در مقابل خطاهای دینی و مذهبی ، معنوی ، فرهنگی وپدیده های گمراه کننده دلیرانه دفاع و پاسداری مینماید،جوان است که موجب سربلندی ترقی و تعالی آینده جامعه و ملت افغان را فراهم میکند.
از دولت جمهوری اسلامی افغانستان ، وزارت تحصیلات عالی و اشخاص ذیصلاح تقاضا میکنیم که در حق جوانان فارغ التحصیل توجهی جدی به خرچ دهند و به آنها زمینه کار را به صورت درست فراهم نمایند و آنها را بی نوا نگزارند ، چرا که بی توجهی به فارغان پوهنتون تعلیم و تربیه کابل ، بی توجهی به تعلیم و تربیه افغانستان خواهد بود.
در اخیر جشن فراغت و موفقیت همه هم مسلکان عزیز خود را از صمیم قلب تبریک و مبارکباد میگویم و موفقیت های مزید شان را در همه عرصه های زندگی از خداوند آرزو میکنم
به امید کامیابی و گامگاری جوانان
تشکر از توجهی شما
محمد عظیم الفتی
جشن نوروز
از جمله جشن های باشکوهی که میان آریاییان رواج داشت و تا امروز پایدار مانده و از آن در نخستین روز ماه حمل تجلیل بعمل میاید جشن نوروز است که آنرا آغاز بهار هم می خوانند.
بعد از پشت سر گذاشتن فصل دشوار زمستان سبزه های نورسته و لاله های وحشی آغاز بهار را برای انسان مژده میدهند.
بهار با خود زیبایی ، سرسبزی ،هوای معطر و نوید بزرگی را به ارمغان می آورد ، مردم ما از این عنعنه ، با شوکت به نامهای مختلف یعنی نوروز ،میله گل سرخ و جشن دهقان بخاطر بر آورده شدن اعمال و آرزو ها ، کشت و کار و سپری شدن اشکال و سختی های فصل زمستان تجلیل بعمل میاورند.
این جشن پر شکوه در جاهای مختلف کشور ما با بر افراشتن علم های مبارک مانند ، جهنده سخی در کابل ، علم مبارک زیارت علی شاه مردان در مزارشریف وغیره جاها آغاز میشود که بزرگترین همه در مزارشریف برای چهل روز ادامه پیدا میکند.
در این روز رسم است که مردم با شادی و مسرت هفت میوه تهیه میکنند و برای دوستان و مهمانان خود پیشکش میدارند ، میله گل سرخ هم به عین ویژه گی در نخستین روز ماه حمل برکزار میگردد و این میله در جاهای مخصوص با اتنهای ملی و محلی ،آواز خوانی و آتشبازی استقبال میشود
نویسنده : محمد عظیم الفتی
جامعه مدنی از دیدگاه فیلسوفان جهان
اصطلاح جامعه مدنی برای بار نخست در مدینه فاضله افلاطون در یونان باستان مطرح شد. اما مقوله جامعه مدنی در کشور عزیز ما افغانستان بعد از سقوط حاکمیت طالبان ،توافقات بن و روی کار آمدن حکومت موقت ، انتقالی و انتخابی بر سر زبانها افتید.
از جامعه مدنی دانشمندان ،فیلسوفان و کارگزاران جامعه مدنی تعاریف زیاد ارایه کرده اند ولی در حقیقت تا حال تعریف روشن واضح و فراگیر و تعریف واحدی از جامعه مدنی ارایه نشده است به طور مثال بعد از افلاطون ،ارسطو فیلسوف یونانی دیگری است که در رساله سیاست خود به جامعه نظم یافته ای اشاره می کند که آن از طریق تحقق قانون اساسی تدوین شده توسط او بوجود می آید، به عقیده ارسطو جامعه مدنی عبارت از جامعه قانونمندی است که شهروندان ، در آن همه دارای استقلال و آزادی اراده بوده و در سرنوشت سیاسی خویش شریک هستند.
دو فیلسوف آلمانی بنام هیگل و مارکس جامعه مدنی را چنین تعریف کرده اند:جامعه مدنی شامل کلیه مناسبات اقتصادی و خانوادگی می شود که در خارج از ساخت سیاسی و قضایی دولت قرار داشته و ذاتاً حوزه هایی از فراگیری محدود است.(هیگل)
جامعه مدنی چیزی به جز از نوعی ساماندهی نیست که بورژوازی ضرورتاً برای اهداف داخلی و خارجی خود برای تضمین مالکیت و منافع مشترکش اتخاذ می کند.(مارکس)
دو فیلسوف دیگر جامعه مدنی را از دیدگاه خود چنین بیان کرده اند: جامعه مدنی یک پروژه باز است که ضامن دموکراسی دوامدار باشد(هانا آرنست)
جامعه مدنی پل ارتباطی هستند که کمبود ها ، نواقص ،نارسایی ها و مشکلات حوزه خصوصی را به گوش مسئولین دولت می رساند
نویسنده:محمد عظیم الفتی
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)